ΕΛΕΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ
Αφιερώματα
Οδοιπορικό στο Βερολίνο
ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΛΕΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ
ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΛΕΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ
Ζακ, Ελένη, Kαρολάιν ,Ηλιούπολη, Γλυκά Νερά. Πόσα περιστατικά μέσα σε τόσο λίγους μήνες…Το τελευταίο που μαθαίνω με βρίσκει στο Βερολίνο.Στην είσοδο για το s Bahn βλέπω κάτω μια πινακιδα “είσοδος queer, καλωσήρθατε”. Ανοίγω δεδομένα στο κινητό να χαζέψω, πέφτω πάνω σε πρόσφατη είδηση “άλλη μια γυναικοκτονία σημειώθηκε σήμερα”.
Τραγική ειρωνεία, Ένα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω. Κι ας ήταν μόνο δύο. Δυο κόσμοι παράλληλοι ξεδιπλώνονται. Κάνοντας μια βόλτα στην πόλη βλέπεις αναρίθμητα σημάδια υπέρ της lgdbq κοινότητας. Σε προτρέπουν να είσαι ο εαυτός σου, να σταματήσεις να προσποιείσαι,να σταματήσεις να κρύβεσαι από τους άλλους.
Και ίσως κάτι πιο σημαντικό. Σε φέρνουν αντιμέτωπο με τα δικά σου στεγανά, με τα δικά σου κόμπλεξ που ίσως εσύ φοβήθηκες να “βουτήξεις” βαθιά να τα δεις, να τα παραδεχτείς και στην τελική να ξεπεράσεις.
Δε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια γραφική ευρωπαϊκή πόλη. Είναι μια πόλη βρώμικη με έντονη γοητεία. Στους Αθηναίους προσφέρει με οικειότητα αυτό το θέαμα του μωσαϊκού, των παλιών κτηρίων (alt bau), των μεταλλικών κατασκευών των δεκαετιών 60 και 70,των βρώμικων πεζοδρομίων και των φρεσκοβαμμένων, πολύχρωμων προσόψεων.
Σε κάθε συνοικία ένα μικρότερο η μεγαλύτερο πάρκο θα σου διηγηθούν την ιστορία τους (αξιοσημείωτο το πόσα πάρκα θα βρεις) ίσως με τη βοήθεια της techno. Θα δεις περπατώντας μια γραφική πολυκατοικία με την αίγλη μιας άλλης εποχής, μια γέφυρα που κάποτε ήταν κομμάτι ενός κάστρου, ένα μεσοπολεμικό κτήριο που σχεδόν ισοπεδώθηκε στους πόλεμους, μια punk κατάληψη των 90s που παλεύει ακόμα να διατηρήσει χαμηλά ενοίκια, ένα νέο hip μαγαζί, μαγαζιά μεταναστών των νεότερων δεκαετιών, ένα vegan παγωτατζίδικο και λογιών λογιών φαγάδικα και καφέ από κάθε γωνιά του πλανήτη. Θα δεις διαφορές ανάμεσα στην πολεοδομία του Δυτικού και του Ανατολικού Βερολίνου. Διάφορες που μέχρι σήμερα είναι αισθητές. Εξάλλου μιλάμε για μια πολύ πρόσφατη ιστορία.
Αν μη τι άλλο είναι μια πόλη που σε κοιτάει κατάματα εσένα τον επισκέπτη, εσένα τον κάτοικο, εσένα τον ξενιτεμένο.
Μα κυρίως κοιτάει κατάματα την ιστορία της κι ας έχει ορισμένες από τις πιο μαύρες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας. Η εκκλησία της μνήμης, τα μεταλλικά πλακάκια στο πεζοδρόμιο που θυμίζουν τους Εβραίους που έζησαν κάποτε εκεί. Τμήματα του τοίχους του διχασμού και άχαρα κτήρια μιας γενιάς που δεν άντεχε ακόμα να κουβαλήσει το βάρος των προηγούμενων.
Μα το πιο ουσιαστικό, αυτό που μιλάει κατευθείαν στη καρδιά των Αθηναίων είναι αυτός ο παλμός που δε σβήνει ποτέ. Πάρκα γεμάτα ζωή, από μικρές ομάδες μουσικών και χορευτών, από 60ρηδες σκειτάδες. Μαγαζάκια γειτονιάς και πλατείες που σφύζουν από ζωή. Και οι παρέες ανάμεικτες, χωρίς διαχωρισμούς σεξουαλικού προσανατολισμού, χρώματος φύλου ακόμα και ηλικίας και οικογενειακής κατάστασης. Άλλωστε μπροστά στα χόμπι, παρέα και στα ραντεβού είμαστε όλοι ίσοι! Κι αν σε κάποια πράγματα νομίζεις ότι ο χρόνος σταματάει αυτό δεν ισχύει στη πόλη του ποτέ.
ΣΧΟΛΙΑ
Τα σχόλια των επισκεπτών του freeda.gr διατηρούνται απρόσκοπτα στα πλαισια του δημοκρατικού διαλόγου που επιθυμούμε να υπάρχει στα social media. Το www.freeda.gr διατητηρεί το δικαίωμα σε περιπτωση που ξεπερνάνε την κόσμια αναφορά να διαγράφει υβριστικά, ρατσιστικά και σεξιστικά σχολια. Οι χρήστες που θα χρησιμοποιούν ύβρεις, απρεπείς εκφράσεις ή θα προκαλούν, θα αποκλείονται.
