Κωνσταντίνα Γκασδράνη
Ασκήσεις ύφους
Ασύμβατα
Μεγαλωμένη στο στέρνο του πατέρα μου, πάντα μα πάντα φοβόμουνα τα μάτια
Έμαθα τόσο ευγενικά πώς να γυρίζω σε αυτά, πώς να πλαγιάζω πια σε ξένα σώματα τόσο θεέ μου ανυπότακτα όπως όλες εκείνες τις στιγμές που από το στέρνο έστρεφα το πρόσωπο στα μάτια, πάντα μπροστά καθώς ανολοκλήρωτα τελικά γράφονταν προσταγές.
Προτού πάντα ξεκινήσει μια ιστορία, όσο σκοτεινό και αν είναι το περίβλημα, ‘’κάποιος’’ φωτίζει άγαρμπα τον τίτλο, συνήθως στοχεύοντας στο άυλο κομμάτι που πάντα αμφιλεγόμενο, κατά λάθος, θα συστήνεται, και πάλι όχι αυτοπροσώπως.
Γιατί με θύμωναν τα λάθη, όχι αυτά που προέρχονταν από καρδιάς, αυτά που από ‘κενά’, απευκταία μυαλά, προκαλούσαν πόνο, όχι στο ήδη μαύρο φόντο αλλά σε εκείνα τα καθαρά, κυρίως καθαρά αιωρούμενα χρώματα που πάντα και για πάντα κάποιος ‘’άλλος’’ θα μιλάει.
Και ο ήλιος φτάνει να ανατέλλει εδώ, την στιγμή που η υπόσχεση έχει πια λήξει και ένα σωρό μάτια μαθαίνουν να συστήνονται ξανά, φορτωμένα απορίες που επιμένουν αναπάντητες να μένουν.
Γύρω τους κάποια μόνο τετραγωνικά και ένα παραμύθι σάπιο που σιχαίνομαι εδώ και χρόνια, με πόση θεέ μου υπεροχή στιγματίζουν τα νεογέννητα κορμιά;
Δυστυχώς, δεν ήταν οι συνθήκες αυτές! Δυστυχώς μια τόσο σπαρακτική, γνήσια και αθώα διαδικασία είναι αδύνατο και συνάμα καταστροφικό να πραγματοποιείται υπό την σκιά του εγκλεισμού, εγκλεισμού με την έννοια της μοναξιάς, της μη αλληλεπίδρασης, της έλλειψης ελαφρότητας, δίχως χορό…
Χωρίς εκείνο το αίσθημα της ζωής, της έντονης διαβίωσης, ανάμεσα στην απόγνωση και την πιο ανάλαφρη ελευθερία, χωρίς την πραγμάτωση του βίου δεν συνίσταται η αυτοπραγμάτωση, η αυτοβελτίωση, η υπέροχη ενδοσκόπηση, όλες αυτές οι διαδικασίες που αν μη τι άλλο περνούν από σκοτάδι προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος που ο φωτεινότερος ήλιος θα έρθει να θερμάνει.
Γι αυτό λοιπόν, ας θάψουμε τα ψέματα, με τόσο ζήλο όσο αγαπημένα πρόσωπα αιώνες τώρα αρνούμαστε να αφήσουμε, πως θα ξυπνήσουμε ένα πρωινό και θα έχουμε θάψει τις απαίσιες, κακοφτιαγμένες , μίζερες υποσχέσεις. Τέρμα οι συμβιβασμοί στον βωμό μιας καλύτερης γενιάς, μιας καλύτερης εποχής, ενός καλύτερου αύριο, αυτά έχουν περάσει! Τέρμα τα στημένα κοστούμια βαλμένα μέσα σε στενές, ανεπαρκής, κακόμοιρες οθόνες. Τέρμα η λήθη, τα τυχαία λάθη, η διαβρωμένη πληροφορία, η διεφθαρμένη υποκρισία.
Τα θέλουμε όλα, τώρα.
ΣΧΟΛΙΑ
Τα σχόλια των επισκεπτών του freeda.gr διατηρούνται απρόσκοπτα στα πλαισια του δημοκρατικού διαλόγου που επιθυμούμε να υπάρχει στα social media. Το www.freeda.gr διατητηρεί το δικαίωμα σε περιπτωση που ξεπερνάνε την κόσμια αναφορά να διαγράφει υβριστικά, ρατσιστικά και σεξιστικά σχολια. Οι χρήστες που θα χρησιμοποιούν ύβρεις, απρεπείς εκφράσεις ή θα προκαλούν, θα αποκλείονται.
