ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΣΟΥΚΑΡΑ
«Κάτι..άσχετο»
Λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση των φετινών νικητών των βραβείων Oscar, είδα το “The Whale”, ταινία που συζητήθηκε πολύ το προηγούμενο διάστημα, τόσο για την υποβλητική ερμηνεία και την τεράστια εμφανισιακή αλλαγή του πρωταγωνιστή Brendan Fraser όσο και για τα δάκρυα της μεγάλης πλειοψηφίας των θεατών.
Η συμβουλή “πάρε χαρτομάντιλα” βέβαια, στη δική μου περίπτωση δεν πραγματοποιήθηκε. Αισθάνθηκα σε σημεία ότι το συναίσθημα εκ βιαζόταν, καλύπτοντας το κεντρικό δίπολο του έργου: την κλασσική αιώνια διαμάχη καλού- κακού. Με φόντο τις εκλογές και την επερχόμενη επικράτηση του Τραμπ( η έκφραση του κακού και της απουσίας αλληλεγγύης για τον συνάνθρωπο), παρατηρούμε καρέ καρέ την σταδιακή κατάρρευση του πρωταγωνιστή, ενός ανθρώπου που νοιάζεται και βλέπει το καλό στοιχείο και την θετική πλευρά των ανθρώπων.
Ο Τσάρλι βιώνοντας το πένθος για το θάνατο του εραστή του, παρασύρεται σε μια αυτοκαταστροφική υπερφαγία, “καταστρέφοντας τη σάρκα” και σε μια τελευταία προσπάθεια επιθυμεί να συνδεθεί με την έφηβη κόρη του, το αντίπαλο δέος, το “κακό”, τον ανθρωπότυπο που δεν νοιάζεται, μισεί και θέλει μόνο να προκαλέσει πόνο(μου ερχόταν σε όλο το έργο να την δείρω, εκεί κόντεψα να δακρύσω)
Το the whale είναι ένα έργο για το βάθος των ανθρώπινων σχέσεων, την φύση του ανθρώπου. Είναι ο άνθρωπος εκ φύσεως καλός και ικανός να νοιάζεται; Γεννιέται κακός η χρειάζεται μια Συνθήκη επιλογής για να αλλάξει. Μήπως η ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να ιδωθεί εκτός του πλέγματος των κοινωνικών σχέσεων; Δεν ξέρω αλλά και ποιος ξέρει με βεβαιότητα;
Ο συγγραφέας του θεατρικού έχω την υποψία ότι πονηρά περνάει την οπτική του μέσω του χαρακτήρα της νοσοκόμας, Λιζ, φίλης του ήρωα. Η Λιζ νοιάζεται, παρακινεί τον Τσάρλι να πάει Στο νοσοκομείο και παράλληλα τον προμηθεύει junk food στο ταξίδι της αυτοκαταστροφής. Η Λιζ είναι ανθρώπινη, ούτε θετικό ούτε αρνητικό πρότυπο, κάνει επιλογές, ταλαντεύεται, άλλοτε φτάνει ταρακουνήσει τους ανθρώπους, άλλοτε τους αφήνει να ζουν στην πλάνη τους αλλά κάνει πάντα μια ηθική επιλογή χωρίς εξιδανικεύσεις. Ξέρει τους ανθρώπους, καταλαβαίνει και απλά συνεχίζει το ταξίδι της επιβίωσης(η καλύτερη ερμηνεία της ταινίας).
Συνοπτικά, μια καλή σκηνοθετική μεταφορά ενός δυνατού θεατρικού κειμένου με στιβαρές ερμηνείες από το σύνολο των ηθοποιών,αλλά μέχρι εκεί.
ΣΧΟΛΙΑ
Τα σχόλια των επισκεπτών του freeda.gr διατηρούνται απρόσκοπτα στα πλαισια του δημοκρατικού διαλόγου που επιθυμούμε να υπάρχει στα social media. Το www.freeda.gr διατητηρεί το δικαίωμα σε περιπτωση που ξεπερνάνε την κόσμια αναφορά να διαγράφει υβριστικά, ρατσιστικά και σεξιστικά σχολια. Οι χρήστες που θα χρησιμοποιούν ύβρεις, απρεπείς εκφράσεις ή θα προκαλούν, θα αποκλείονται.
